Urte berria. Denboraren joana. Arbasoek urte-sasoiak baino ez omen zituzten ospatzen: udakoa eta negukoa berezienak, omen. Funtsean, baina, nola ospatu aldatu egin den arren, denboraren joanak misterioa gordetzen jarraitzen du. Bederatzi urteko neskato edo mutikoarentzat denbora luzea da, eta hamar urteko muga ikaragarria iruditzen zaio. Hogeita hemeretzi urteko gizon edo emakumearentzat denbora arin doa, urterik urte arinago, eta konturatu barik zera baino ez du pentsatzen, “denbora joan doa, eta ni nora noa?”. Laurogeita bederatzi urteko atso edo agurearentzat denbora atzerako kontaketa da, eta nahi luke ume bihurtu eta denbora luzatzea, eta umeari hamarrekoa ikaragarri zaion bezala berari ere ehun urteko muga ikaragarria iruditzen zaio, baina arrazoi desberdinengatik.

Nork bere denbora bizi baitu.