MINTZAKIDEOK, gogoan al duzue Txanogorritxo? Gogoan al duzue otsoa? Gogoan al duzue azken aurreko eszena hura? Eszena perfektua. In crescendo harrigarria. Galdetzen dionean, “Amumatxo, ze aho handia duzun!” guztion bihotzak puntu gorenean daude, “zu hobeto jateko” horren zain gaudelarik. Zergatik ez gara aspertzen eszena horrekin? Zergatik ez gaitu film horrek aspertzen, milaka eta milaka aldiz errepikatuta ere? Zer ezkutatzen du?

Urte berria. Denboraren joana. Arbasoek urte-sasoiak baino ez omen zituzten ospatzen: udakoa eta negukoa berezienak, omen. Funtsean, baina, nola ospatu aldatu egin den arren, denboraren joanak misterioa gordetzen jarraitzen du. Bederatzi urteko neskato edo mutikoarentzat denbora luzea da, eta hamar urteko muga ikaragarria iruditzen zaio. Hogeita hemeretzi urteko gizon edo emakumearentzat denbora arin doa, urterik urte arinago, eta konturatu barik zera baino ez du pentsatzen, “denbora joan doa, eta ni nora noa?”. Laurogeita bederatzi urteko atso edo agurearentzat denbora atzerako kontaketa da, eta nahi luke ume bihurtu eta denbora luzatzea, eta umeari hamarrekoa ikaragarri zaion bezala berari ere ehun urteko muga ikaragarria iruditzen zaio, baina arrazoi desberdinengatik.

Nork bere denbora bizi baitu.

Gaur bezalako egun batean jaio zen Donostian Pio Baroja idazlea. Eta bihar bezalako egun batean Tolstoi errusiarra. Eta etzi bezalako egun batean Rudyard Kipling indiarra. Eta denbora badoa, eta jaiotzen eta hiltzen eta bizi diren horiek guztiek ahots gogoangarria uzten dute munduan. Belaunaldi berriek jaso beharreko ahotsa, eutsi beharreko ahotsa, gure barruan gorde beharreko gauza ederren mintzoa.

Eskuaraz mintzatzea, euskereaz berba egitea, euskaraz hitz egitea, horixe da MINTZAKIDE programan gabiltzan guztion nahia. Mintzatzea gu eta mintzaraztea bestea; berba egitea guk eta besteari berba eragitea, alegia.

Santo Tomas eguna dugu gaur. Egun markatua euskaldunontzat. Espero dezagun MINTZAKIDE guztion txoko honek indar berriak hartzea, noiz eta Santo Tomas bezalako egun seinalatuan. Hala izan dadila. Azken boladan lokartu samar ibili zaigu bloga. Ez jakin berez lokartua ala guk lokartua. Ea gaurtik aurrerakoa itzarrik eta bizi darabilgun.

Saiatuko gara, MINTZAKIDE adiskideok, hemendik aurrera astero-astero zenbait irakurgai labur sartzen, erdi-amatatua dugun sua berriz bizitu dadin. Hiru sail-edo sortu ditugu.

Astelehenetan hizpidea jartzekoak agertuko dira. Sailaren izena hau izango da: MINTZAKIDEA MINTZARAZI.

Asteazkenetan kultur aipuak sartuko ditugu. Honatx sailaren izena: MINTZAKIDEEN MINTZAIRA.

Ostiraletan orotarikoak egongo dira. Sailaren izena, honakoa: MINTZAKIDEAK MINTZATI.

Sailak sail eta hitzak hitz, zuon guztion partaidetzak emango dio arnas berria interneteko txoko honi. Beraz, erantzunak, hitz berriak, iruzkinak, eztabaidak eta aportazioak ongi etorriak izango dira, sua bizituko bada!

Ondo segi eta hobeto bizi, MINTZAKIDE adiskideok!